Może lepiej - taka sugestia tylko - przesypać go z powrotem do pojemnika, wsypać do kuwety Benka, i sprawdzić znów za jakiś czas, czy zabarwienie moczu będzie OK? Na moje oko wymieszany ze żwirkiem bentonitowym, poddany działaniu moczu i tak nie da wiarygodnego wyniku, a nosić będzie się całkiem bezinteresownie ;)
Rozprawienie się z żyrafką zabrało jamnikowi kilka chwil: najpierw unicestwił "brzuszek", potem odgryzł żółte stópki ... totalna demolka [diabel]. Delikatniej obchodzi się ze swoimi pluszakami. Nie polecam, gdyż jej główną zaletą wydaje się cieszenie oka właściciela czworonoga, a nie o to chodzi... [hmm]
Mam mieszane uczucia. Może po kolei:
1. Mam trzy koty i sporą kuwetę.
2. Żwirek się nosi - jest drobniuteńki, lekki, dziewczyny nie należą do jakichś szczególnie zawziętych kopaczy, ale piach był wszędzie [eee]
3. Jedna z kotek po trzech dniach korzystania z kuwety zaczynała mi się dusić zaraz jak tylko z niej wychodziła - to a propos tej zachwalanej w filmie "drobniuteńkości" [hmm]
4. Barwił na zielono/seledynowo, badania potwierdziły zmiany w moczu - znaczy, cosik działa ;)
5. Faktycznie - wydaje się, że jest go całkiem sporo, ale też szybko znika: zgodnie z instrukcją zbite bryłki moczu wyrzucałam nie polecam mieszania - kolorek zmienia barwę reszty piachu, co może fałszować wyniki.
Reasumując: koty po wizycie u weta przeszły na dietę dla struwitowców. Żwirek mam nadal, ale wsypię go chyba tylko "dla sportu", żeby sprawdzić, jaki kolorek wyprodukują, czy na oko laika widać jakiś postęp w walce o zdrowy mocz. Ale żadna siła nie przekona mnie, by żwirku używać stale (vide - duszący sie kot). Tym bardziej, że bez weta tak czy siak się nie obędzie... Taniej zdecydowanie wychodzi oddanie próbrk moczu w laboratorium.
